Ποιος ήταν ο Αρχύτας ο Ταραντινός

Γρήγορες πληροφορίες

Ο Αρχύτας ο Ταραντινός ήταν Έλληνας μαθηματικός, πολιτικός και φιλόσοφος που ασχολήθηκε με τον αρμονικό μέσο όρο και το πρόβλημα της αντιγραφής του κύβου.

Γεννήθηκε: περίπου το 428 π.Χ (Tarentum, Magna Graecia (τώρα Taranto, Ιταλία))

Απεβίωσε: περίπου το 350 π.Χ

αρχύτας ο ταραντίνος

Βιογραφία

Ο Αρχύτας από τον Ταρέντο ήταν μαθηματικός, πολιτικός και φιλόσοφος που έζησε στο Tarentum στη Magna Graecia, μια περιοχή της νότιας Ιταλίας που ήταν υπό τον ελληνικό έλεγχο τον πέμπτο αιώνα π.Χ. Οι Πυθαγόρειοι, που σε ένα στάδιο ήταν ισχυροί σε όλη τη Μεγάλη Ελλάδα, δέχθηκαν επίθεση και εκδιώχθηκαν μέχρι που μόνο η πόλη Tarentum παρέμεινε προπύργιο για αυτούς. Ο Αρχύτας οδήγησε τους Πυθαγόρειους στο Tarentum και προσπάθησε να ενώσει τις ελληνικές πόλεις της περιοχής για να σχηματίσουν συμμαχία ενάντια στους μη Έλληνες γείτονές τους. Διετέλεσε αρχηγός των δυνάμεων στο Tarentum για επτά χρόνια, παρόλο που υπήρχε νόμος ότι κανείς δεν μπορούσε να κρατήσει τη θέση για περισσότερο από ένα χρόνο. Ο Πλάτων, που έγινε στενός φίλος, έκανε τη γνωριμία του μένοντας στη Μεγάλη Ελλάδα. Ο Heath γράφει:

“…λέγεται, μέσω επιστολής, ότι έσωσε τον Πλάτωνα από τον θάνατο στα χέρια του Διονυσίου.”

Στην πραγματικότητα, ο Πλάτων έκανε πολλά ταξίδια στη Σικελία και ήταν στο τρίτο από αυτά τα ταξίδια το 361 π.Χ. που κρατήθηκε από τον Διονύσιο Β’. Ο Πλάτων έγραψε στον Αρχύτα που έστειλε πλοίο για να τον σώσει. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη σχέση Αρχύτα και Πλάτωνα, συμβουλευτείτε το ενδιαφέρον άρθρο.

Λαμβάνοντας υπόψη την παραπάνω ιστορία και το συμπέρασμα ότι ο Αρχύτας ήρθε μετά τον Σωκράτη, μπορεί να φαίνεται παράξενο να τον συμπεριλάβουμε σε έργα για προσωκρατικούς φιλοσόφους όπως γίνεται στο. Αυτό όμως γίνεται λόγω του ύφους της φιλοσοφίας του Αρχύτα και όχι της αυστηρής χρονολογίας.

Ο Αρχύτας ήταν μαθητής του Φιλόλαου και το ίδιο ήταν σταθερός υποστηρικτής της φιλοσοφίας του Πυθαγόρα, πιστεύοντας ότι τα μαθηματικά παρείχαν τον δρόμο για την κατανόηση όλων των πραγμάτων. Αν και ο Αρχύτας μελέτησε πολλά θέματα, αφού ήταν Πυθαγόρειος, τα μαθηματικά ήταν το κύριο μάθημά του και όλοι οι άλλοι κλάδοι θεωρούνταν εξαρτημένοι από τα μαθηματικά. Υποστήριξε ότι τα μαθηματικά αποτελούνταν από τέσσερις κλάδους, δηλαδή τη γεωμετρία, την αριθμητική, την αστρονομία και τη μουσική. Πίστευε επίσης ότι η μελέτη των μαθηματικών ήταν σημαντική από άλλες απόψεις, όπως δείχνει ένα απόσπασμα των γραπτών του που έχουν διατηρηθεί:

“Οι μαθηματικοί μου φαίνονται να έχουν εξαιρετική διάκριση και δεν είναι καθόλου παράξενο να σκέφτονται σωστά τα στοιχεία που είναι. Επειδή, στο βαθμό που μπορούν να διακρίνουν άριστα τη φυσική του σύμπαντος, είναι επίσης πιθανό να έχουν εξαιρετική προοπτική για τις λεπτομέρειες που υπάρχουν. Πράγματι, μας έχουν μεταδώσει μια έντονη διάκριση σχετικά με τις ταχύτητες των άστρων και τις ανατολές και τις ρυθμίσεις τους, καθώς και για τη γεωμετρία, την αριθμητική, την αστρονομία και, κυρίως, τη μουσική. Αυτές φαίνεται να είναι αδελφές επιστήμες, γιατί ασχολούνται με τις δύο πρώτες σχετικές μορφές ύπαρξης [αριθμός και μέγεθος].”

Αυτό το απόσπασμα προέρχεται από τον πρόλογο ενός από τα έργα του που κάποιοι ισχυρίζονται ότι είχε τον τίτλο Περί Μαθηματικών ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι είχε τον τίτλο Περί Αρμονικών. Σίγουρα, μετά από αυτό το απόσπασμα, υπάρχει μια συζήτηση για το ύψος, τη συχνότητα και μια θεωρία του ήχου. Περιέχει ορισμένα λάθη, αλλά εξακολουθεί να είναι ένα αξιόλογο έργο και αποτέλεσε τη βάση για τη θεωρία του ήχου στα γραπτά του Πλάτωνα.

Ο Αρχύτας δούλεψε την αρμονική μέση και της έδωσε αυτό το όνομα (παλαιότερα ονομαζόταν υπο-αντίθετα). Ο λόγος που εργάστηκε σε αυτό ήταν το ενδιαφέρον του για το πρόβλημα της αντιγραφής του κύβου, βρίσκοντας την πλευρά ενός κύβου με όγκο διπλάσιο από αυτόν ενός δεδομένου κύβου. Ο Ιπποκράτης περιόρισε το πρόβλημα στην εύρεση δύο μέσων αναλογικών. Ο Αρχύτας έλυσε το πρόβλημα με μια αξιόλογη γεωμετρική λύση (όχι φυσικά κατασκευή χάρακα και πυξίδας).

Μια ενδιαφέρουσα καινοτομία που έφερε ο Αρχύτας στη λύση του για την εύρεση δύο μέσων αναλογιών μεταξύ δύο ευθύγραμμων τμημάτων ήταν η εισαγωγή της κίνησης στη γεωμετρία. Η μέθοδός του χρησιμοποιεί ένα ημικύκλιο που περιστρέφεται σε τρισδιάστατο χώρο και η καμπύλη που σχηματίζεται από αυτό κόβει μια άλλη τρισδιάστατη επιφάνεια.

Γνωρίζουμε τη λύση του Αρχύτα στο πρόβλημα της αντιγραφής του κύβου μέσα από τα γραπτά του Ευτόκιου του Ασκάλωνα. Σε αυτούς τους Ευτόκιους ισχυρίζεται ότι παραθέτει την περιγραφή που δίνεται στην Ιστορία της γεωμετρίας από τον Εύδημο τον Ρόδιο, αλλά η ακρίβεια της παράθεσης αμφισβητείται από τους συγγραφείς του.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα μαθηματική ανακάλυψη που οφείλεται στον Αρχύτα είναι ότι δεν μπορεί να υπάρχει αριθμός που να είναι γεωμετρικός μέσος μεταξύ δύο αριθμών στην αναλογία (n+1):n. Το πιο ενδιαφέρον πράγμα σχετικά με την απόδειξή του είναι ότι είναι κοντά σε αυτή που έδωσε ο Ευκλείδης πολλά χρόνια αργότερα, και επίσης ότι παραθέτει γνωστά θεωρήματα που αργότερα θα εμφανίζονταν στο Βιβλίο Στοιχείων του Ευκλείδη VII.

Τα επιχειρήματα που μόλις δόθηκαν οδήγησαν τον van der Waerden να ισχυριστεί ότι πολλά από τα αποτελέσματα που εμφανίζονται στο Βιβλίο VII των Στοιχείων προηγούνται του Αρχύτα. Σαφώς, ισχυρίζεται, υπήρχαν κάποια έργα, που γράφτηκαν πολλά χρόνια πριν ο Ευκλείδης γράψει τα Στοιχεία, τα οποία κάλυπταν το ίδιο υλικό. Ο Αρχύτας έχτισε πάνω σε αυτό το προγενέστερο έργο και οι ανακαλύψεις του είναι τότε σε μεγάλο βαθμό αυτές που παρουσιάστηκαν από τον Ευκλείδη στο Βιβλίο Στοιχείων VIII. Μετά από αυτά τα επιχειρήματα του van der Waerden είναι πλέον ευρέως αποδεκτό ότι ο Ευκλείδης δανείστηκε το έργο του Αρχύτα για το Βιβλίο VIII των Στοιχείων.

Ο Αρχύτας αποκαλείται μερικές φορές ιδρυτής της μηχανικής και λέγεται ότι εφηύρε δύο μηχανικές συσκευές. Μια συσκευή ήταν ένα μηχανικό πουλί:

“Το πουλί ήταν προφανώς κρεμασμένο από το άκρο μιας περιστρεφόμενης ράβδου και ολόκληρη η συσκευή περιστρεφόταν μέσω ενός πίδακα ατμού ή πεπιεσμένου αέρα.”

Μια άλλη μηχανική συσκευή ήταν μια κουδουνίστρα για παιδιά που ήταν χρήσιμη, σύμφωνα με τα λόγια του Αριστοτέλη:

” να δίνουν στα παιδιά για να τα απασχολήσουν, και έτσι να τα εμποδίζουν να σπάσουν πράγματα στο σπίτι (γιατί τα μικρά δεν μπορούν να μείνουν ακίνητα).”

Αυτό φαίνεται να είναι μια εξαιρετικά σύγχρονη σκέψη για έναν εφευρέτη το 400 π.Χ.! Στην πραγματικότητα, αυτό το ενδιαφέρον για την εφαρμογή των μαθηματικών έρχεται σε αντίθεση με τις καθαρές μαθηματικές ιδέες του Πλάτωνα και αυτή η αντίθεση αποτέλεσε τη βάση για ένα ποίημα που γράφτηκε από τον Πολωνό συγγραφέα C K Norwid (1821-1883). Αυτό το συναρπαστικό ποίημα συζητείται και δίνεται σε γαλλική μετάφραση από τον Marczewski.

Ο Συμπλίκιος, στη Φυσική του, παραθέτει την άποψη του Αρχύτα ότι το σύμπαν είναι άπειρο (στη μετάφραση του Heath):

“Αν ήμουν έξω, ας πούμε στον παράδεισο των σταθερών αστεριών, θα μπορούσα να τεντώσω το χέρι μου ή το ραβδί μου προς τα έξω ή όχι; Το να υποθέσουμε ότι δεν μπορούσα είναι παράλογο: και αν μπορώ να το απλώσω, αυτό που είναι έξω πρέπει να είναι είτε σώμα είτε χώρος (δεν έχει σημασία ποιο είναι όπως θα δούμε). Μπορούμε τότε με τον ίδιο τρόπο να φτάσουμε ξανά στο εξωτερικό και ούτω καθεξής, κάνοντας την ίδια ερώτηση κατά την άφιξη σε κάθε νέο όριο. και αν υπάρχει πάντα ένα νέο μέρος στο οποίο μπορεί να κρατηθεί το ραβδί, αυτό προφανώς περιλαμβάνει επέκταση χωρίς όριο. Αν τώρα αυτό που επεκτείνεται είναι το σώμα, η πρόταση αποδεικνύεται. αλλά ακόμα κι αν είναι χώρος, τότε, αφού ο χώρος είναι αυτό στο οποίο βρίσκεται ή μπορεί να βρίσκεται το σώμα, και στην περίπτωση των αιώνιων πραγμάτων πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτό που δυνητικά είναι ως ον, προκύπτει εξίσου ότι πρέπει να υπάρχει σώμα και χώρος που εκτείνονται χωρίς όριο.”

Όταν επρόκειτο για μια φιλοσοφία της πολιτικής και της ηθικής, πάλι ο Αρχύτας στήριξε τις ιδέες του σε μαθηματικά θεμέλια. Έγραψε :

“Όταν βρεθεί ο μαθηματικός συλλογισμός, ελέγχει την πολιτική φατρία και αυξάνει τη συμφωνία, γιατί δεν υπάρχει αθέμιτο πλεονέκτημα στην παρουσία του και βασιλεύει η ισότητα. Με τη μαθηματική συλλογιστική εξομαλύνουμε τις διαφορές στις σχέσεις μας μεταξύ μας. Μέσω αυτής οι φτωχοί παίρνουν από τους ισχυρούς και οι πλούσιοι δίνουν στους άπορους, εμπιστεύονται και οι δύο για να αποκτήσουν ίσο μερίδιο…”

Τέλος παραθέτουμε και πάλι από τα γραπτά του Αρχύτα για τη θεωρία του πώς να μαθαίνεις. Το θραύσμα εμφανίζεται:

“Για να αποκτήσει κανείς γνώση για πράγματα που δεν γνωρίζει, πρέπει είτε να μάθει από τους άλλους είτε να ανακαλύψει μόνος του. Τώρα η μάθηση προέρχεται από κάποιον άλλο και είναι ξένη, ενώ η μάθηση γίνεται από τον ίδιο και μόνος του. Το να ανακαλύψεις χωρίς να ψάχνεις είναι δύσκολο και σπάνιο, αλλά με την αναζήτηση είναι διαχειρίσιμο και εύκολο, αν και κάποιος που δεν ξέρει πώς να ψάχνει δεν μπορεί να βρει.”

Πηγή: https://mathshistory.st-andrews.ac.uk

 


Μοιράσου το άρθρο:


A side profile of a woman in a russet-colored turtleneck and white bag. She looks up with her eyes closed.

“Γράψε μου παρακάτω σε ένα σχόλιο οποιαδήποτε απορία σου και θα σου απαντήσω άμεσα!”

— Χριστίνα, Μαθηματικός

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *